سه نما در حال بارگزاری ...

  • 74 بازدید
  • میثاق براهیمی
  • ۱۴۰۱/۳/۵

زانوی فلزی جوشی



 



زانوی جوشی از قطعات پرکاربرد در اتصالات است.



این قطعه به کرات در تاسیسات صنعتی و ساختمانی برای تغییر جهت لوله ها استفاده می شود.



این محصول بر اساس نوع زاویه در ساختار به سه دسته اصلی طبقه بندی می شود:



زانو ۴۵ درجه

زانو ۹۰ درجه

زانو ۱۸۰ درجه



 



زاویه های استاندارد زانوی جوشی



در موارد مصرف بر اساس آن که بخواهیم خطوط لوله را در چه زوایه ای نسبت به هم قرار دهیم از هر کدام از این زانوها استفاده خواهیم کرد. درصورتی که نیاز به تغییر جهت در یک مسیر داشته باشیم می توانیم از زانوی ۴۵ درجه استفاده نماییم و اگر در مواردی تغییر جهت همراه با تغییر شعاع مورد نیاز باشد، زانوی ۹۰ درجه بهترین گزینه انتخابی خواهد بود.



 



درحالتی که بخواهیم مسیر رفت با مسیر برگشت به طور موازی با هم قرار بگیرند در این صورت از زانویی جوشی ۱۸۰ درجه U شکل استفاده می نماییم. در این حالت مسیر لوله ۱۸۰ درجه تغییر پیدا کرده و در حقیت مسیر رفت بازگردانده می شود.



 



ماده اولیه در تولید این محصول، کربن استیل و استنلس استیل است. فولاد کربنی در حقیقت از فولادهای ضد زنگ است که به میزان ۵/۱۰ درصد کروم به ساختار آن برای جلوگیری از خوردگی افزوده شده است. استنلس استیل ها در حقیقت نوعی فولاد ضد زنگ هستند که میزا ن کروم آن ۱۲/۰ درصد بوده و به دلیل داشتن سطح کروم بالاتر مقاومت بسیار بالاتری نسبت به خوردگی به خواهد داشت. از دسته بندی های دیگر در انواع اتصالات جوشی گاز ، تقسیم بندی زانو به دو دسته زانو با شعاع کم و زیاد است.



 



روش های تولید زانوی جوشی:



 



1. تولید زانو به روش گرم



این روش متداولترین روش تولید زانویی فولادی در دنیا می باشد که نسبت به روش سرد دارای هزینه تمام شده بیشتر وسرعت تولید کمتر می باشد اما دارای کبفبت مناسب است. در این روش لوله ها پس از برش خوردن به قطعات مناسب با کمک دستگاهی بنام مندرل از قالب عبور میکنند که قالب درون کوره قرار دارد این قالب شکل عصایی را دارد و از جنس گرمکار می باشد .



 



2.تولید زانو به روش سرد:



در این روش از روش سنبه و ماتریس استفاده می شود که اصطلاحا فورجینگ خوانده می شود. لوله ابتدا در ابعاد مشخص وبسته به سایز آن به اندازه های موردنظر برش خورده و سپس توسط سنبه وپرس هیدرولیک وارد قالب شده و فرم وشکل زانویی بدست می آید اما این روش مشکلات خاص خود را دارد یکی از مهمترین نقطه ضعف این روش کم شدن سایز لوله از اندازه استاندارد می باشد.



دیگر مشکل مهم در این روش شکل نامناسب زانو وایجاد برجستگی وفرورفتگی نا همگن در سطح زانو می باشد که این دومورد در هنگام کونیک کردن زانویی ایجاد شکل نموده وباعث از دست رفتن زاویه مناسب زانو و پخ نامناسب آن شده که در هنگام مونتاژ زانویی درهنگام لوله کشی باعث ایجاد مشکلات فراوان لوله کش می گردد.



از دیگر مشکلات این روش فرم دهی زانویی بدون وجود حرارت می باشد باعث ایجاد تنش در زانویی می گردد وباعث ترک خوردگی زانویی می شود البته برای مشکل شکل نامناسب طرحها وخلاقیتهای خاصی به کاررفته است وتا حدودی هم موفق بوده اند ولی در مورد سایزوایجادتنش هیچ راه حل عملی به کارگیری نشده است البته با حررات دادن زانویی تا مرحله سرخ شدن وسپس سرد شدن در دمای محیط کوره باعث از بین رفتن این نقطه ضعف می گردد اما با توجه به هزینه بالای این عملیات هیچ تولید کنند ه ای در ایران این کار را انجام نمی دهند.



 



فرق اساسی در روش سرد و روش گرم مربوط نوع عبور لوله از قالب می باشد یعنی در روش سرد لوله از قالب عبور می کند ولی در روش گرم قالب از درون لوله عبور می کند همچنین در این روش معمولا  برای تولید زانویی از لوله، معمولا دوسایز از لوله پایین تراستفاده می شود یعنی برای تولید زانو5 از لوله 3 استفاده می شود.

اشتراک گذاری
نویسنده
میثاق براهیمی