زمانی که حرف از واردات کالا از چین میشود، برخی از افراد به این موضوع اشاره میکنند که افراد زیادی در این زمینه کار میکنند، اما باید به این نکته توجه داشته باشید که با وجود حجم بالای واردکنندگان کالا از چین، هنوز هم فرصت و زمینه های بسیار زیادی برای افراد وجود دارد که میتوانند از طریق آن کسب درآمد داشته باشند، چرا که تولیدکنندگان چینی خلاقیت زیادی دارند و کالاهای جدید و منحصربه فردی با کاربری های جذابی برای ارائه دارند. موضوع دیگری که هنگام واردات از چین مورد بحث قرار میگیرد، کیفیت کالای چینی است و افرادی اعتقاد دارند که کیفیت محصولات به اندازه ی کافی نیست و وارد کردن آن به صرفه نیست، که این موضوع 100 درصدی نیست و میتوان با اطمینان گفت که شما با تحقیقات کافی و بررسی محصولات، این امکان را دارید که کالای با کیفیت بسیار بالا و کارایی عالی را شناسایی کنید و با اطمینان خاطر، واردات آن را شروع کنید.
دقت داشته باشید که اگر به دنبال موفقیت در زمینه واردات از چین هستید، ملزم به یادگیری نکات مهمی مانند کالاهای مورد نیاز کشور، قوانین واردات کالا از چین، کالاهای پرطرفدار، روش های حمل کالا به ایران و غیره هستید.
اینکوترمز ( Incoterms ) به معنی اصطلاحات بین المللی بازرگانی است که از ترکیب سه کلمه ی International Commercial Terms تشکیل شده است، درواقع اینکوترمز تعیین‌کننده‌ی هزینه ها و مسئولیت های فی مابین خریدار و فروشنده در معاملات تجاری است که هر دوره توسط اتاق بازرگانی بین الملل مورد بازنگري و باز نشر قرار می گیرد. اینکوترمز اولین بار در سال ۱۹۳۶ تدوین شد، و در تاریخ اول ژانویه ۲۰۱۱ آخرین نسخه آن که به اینکوترمز ۲۰۱۰ موسوم است، منتشر گردیده است.
هدف از اینکوترمز ارائه‌ی مجموعه‌ای از مقررات بین‌الملل برای تفسیر رایج‌ترین اصطلاحات بازرگانی در تجارت خارجی است که سبب می شود چندگانگی تفسیر این اصطلاحات در کشورهای مختلف از میان برود یا حداقل به میزان قابل‌توجهی تقلیل یابد.
از طرفی، اغلب ممکن است خریدار و فروشنده که طرفین قرارداد هستند از روش‌های تجاری کشور مربوطه اطلاعی نداشته باشند و این موضوع موجب برداشت‌های ناصحیح یا بروز اختلافات، دعاوی حقوقی و درنتیجه تلف شدن وقت و پول شود.
برای انجام هر یک از مراحل مبادله ی بازرگانی بین الملل بایستی اصطلاحات بین المللی بازرگانی( اینکوترمز ) را بدانید تا در عقد قراردادهای تجاری دچار سوء تفاهم و مشکلات حقوقی نشوید.
EXW (مخفف Ex Works): تحویل کالا در نقطه عزیمت در مبدأ ( محل کار).
FCA (مخفف Free Carrier): تحویل کالا به حمل کننده در مبدأ ( تحویل کالا داخل کامیون، ریل و هواپیما). با توجه به اینکه محل تحویل کشور خریدار باشد، بارگیری با خریدار است و نقطه ریسک می‌باشد. هزینه حمل و بیمه با خریدار است. عقد قرارداد حمل و بیمه با خریدار (نه الزاما).
FAS (مخفف اصطلاح Free Alongside Ship): تحویل کالا در کنار کشتی در مبدأ. محل خاتمه ریسک فروشنده کنار کشتی در بندر است. هزینه حمل و بیمه با خریدار است. عقد قرارداد حمل و بیمه و بازرسی با خریدار است.
FOB (مخفف اصطلاح Free On Board): تحویل کالا در عرشه کشتی در مبدأ. فروشنده وقتی کالا را از روی نرده کشتی عبور داد ریسک خود را خاتمه داده‌است. هزینه حمل و بیمه با خریدار است. عقد قرارداد حمل از بندر تحویل و بیمه و بازرسی با خریدار است.
CFR (مخفف اصطلاح Cost and Freight): ارزش و کرایه حمل تا مقصد. C&F سابق است ولی مخصوص حمل دریایی .کالا وقتی از روی نرده کشتی عبور می‌کند (بارگیری میشود) مسئولیت فروشنده خاتمه می‌یابد. هزینه بیمه با خریدار است. هزینه حمل با فروشنده است. عقد قرارداد بیمه با خریدار است و عقد قرارداد حمل با فروشنده.
CIF (مخفف اصطلاح Cost, Insurance and Freight): ارزش، بیمه و کرایه حمل تا مقصد. مخصوص حمل دریایی است. کالا وقتی از روی نرده کشتی بارگیری میشود مسئولیت فروشنده خاتمه می‌یابد. هزینه حمل و بیمه با فروشنده‌است. عقد قرارداد حمل و بیمه با فروشنده است.
CPT (مخفف اصطلاح Carriage Paid To): تحویل با پرداخت کرایه حمل تا مقصد. حمل مرکب ولی بیشتر برای طرق زمینی یا هوایی استفاده میشود. ریسک و مسئولیت فروشنده زمانی که کالا را تحویل اولین حمل کننده می‌دهد خاتمه می‌یابد. هزینه حمل با فروشنده تا نقطه معین طبق قرارداد. هزینه بیمه خریدار. عقد قرارداد بازرسی با خریدار است.
CIP (مخفف اصطلاح Carriage and Insurance Paid to): تحویل با پرداخت کرایه حمل و بیمه تا مقصد. روش حمل مرکب است. ریسک و مسئولیت فروشنده زمانی که کالا را به نقطه توافق شده می‌رساند خاتمه میابد. هزینه بیمه و حمل با فروشنده است. عقد قرارداد بیمه و حمل با فروشنده است. عقد قرارداد بازرسی با خریدار است.
DAF (مخفف اصطلاح Delivered At Frontier): تحویل در مرز ( مرز تعیین شده ).
DES (مخفف اصطلاح Delivered Ex Ship): تحویل در عرشه کشتی ( در مقصد ).
DEQ (مخفف اصطلاح Delivered Ex Quay): تحویل در اسکله ( در مقصد ).
DDU (مخفف اصطلاح Delivered Duty Unpaid): تحویل در مقصد بدون پرداخت حقوق و عوارض گمرکی.
DDP (مخفف اصطلاح Delivered Duty Paid): تحویل در مقصد با پرداخت حقوق و عوارض گمرکی.
یکی از مهمترین اسناد و مدارکی که می بایست جهت حمل و نقل بین المللی یک محموله تهیه کنیم، سیاهه تجاری خرید (Invoice) و لیست عدل بندی (Packing List) است که در اصلاح عموم آن را به اینویس و پکینگ لیست می شناسیم.
طبق قانون تهیه این اسناد بر عهده فروشنده کالا است، فروشنده باید اطلاعاتی از قبیل نوع، ماهیت کالا، تعداد، ابعاد، کد تعرفه گمرکی، ارزش هرقلم کالا، ارزش کل محموله و … را در قالب Invoice و Packing List (اینویس و پکینگ لیست) جهت صدور مجوز صادرات به گمرک ارائه دهد، ضمنا فروشنده ملزم است این اسناد را ممهور کرده و به امضا شخص مجاز در شرکت خود برساند.
بدین ترتیب صحت اطلاعات درج شده در صورتحساب و لیست عدل بندی (اینویس و پکینگ لیست) را تضمین می‌کند.
