ویژگیهای این روش ها نسبت به روش ها

سنتی:

 دقت بالاتر

 گوشه های تیز داخلی قابل تولید

 هیچگونه تنش مکانیکی بر روی قطعه وارد نمی شود

 سختی قطعه کار معمولا اهمیتی در فرآیند ندارد

 

1)  ماشینکاری تخلیه الکتریکی Electric Discharge Machining (EDM)

قطعه و ابزار هر دو الکترود هستند.

 قطعه کار در اثر برخورد جرقه ایجاد شده توسط ابزار تبخیر می

شود.

 فاصله بین قطعه کار و ابزار همیشه ثابت نگه داشته می شود.

 از مایع دی الکتریک برای خنک کاری و بیرون راندن براده ها

از فضای ماشینکاری نیز استفاده می شود.

 ویژگی مهم ماده که سرعت براده برداری را تعیین می کند، دمای

ذوب و تبخیر آن و گرمای نهان ذوب و تبخیر می باشد.

موادی که از این روش ماشینکاری می شوند:

 تمامی مواد رسانا

 سختی قطعه کار هیچ اهمیتی در فرآیند ماشینکاری ندارد و می

توان مواد با سختی بسیار بالا را نیز ماشینکاری نمود.

 چدن از این روش ماشینکاری نمی شود.

دو روش عمده:

Wire Cut (برش بوسیله سیم)

 اسپارک (ابزار به شکل مورد نظر ساخته می شود)

ویژگیهای اقتصادی:

 سرعت تولید بسیار پایین

 نرخ براده برداری 1.6 میلیمتر مکعب بر دقیقه

 سرعت حرکت در وایرکات 0.635 mm/s

 زمان بیکاری برای اسپارک بین چند روز تا چند هفته

 ابزار می تواند چند تکه ساخته شود )برای ابزارهای پیچیده(

 بازده مواد بسیار پایین و ضایعات غیر قابل بازیافت

 اتوماسیون بالا امکانپذیر

 مناسب برای تیراژهای بسیار کم

 هزینه ابزار بالا

 هزینه تجهیزات بالا

 هزینه کارگر متوسط

کاربردها:

 قالبهای فورج، برش، کشش و ...

 شکلهای نامنظم

 قطعات مدل

 قطعات بدون پلیسه

نکات طراحی:

 چنانچه بتوان ابزار مورد نظر را ساخت، هر نوع شکل با هر

میزان پیچیدگی قابل تولید

 وایرکات محدود به دو بعد(البته سه بعدی نیز وجود دارد)

 مناسب برای سوراخهای با قطر کم و نسبت طول به قطر 20 به

1 . البته تا نسبت 100 به 1 هم تولید شده است.

 هیچگونه تنش حرارتی ندارد، بنابراین فیکسچر ساده ای نیاز

دارد.

 مقاطع باریک و ظریف قابل ماشینکاری

 حداقل شعاع 0.025 mm

 حداقل قطر سوراخ قابل تولید 0.05 mm

حداکثر ضخامت قابل برش با وایرکات 150

نکات کیفی:

 قطعات تولیدی بدون پلیسه

 سوراخها بخصوص سوراخهای کور اندکی مخروطی می شوند.

 فاصله بین قطعه و ابزار بین 0.012 تا 0.51 میلیمتر

 ناحیه HAZ دارد

 یک لایه سخت نیز بر روی قطعه بوجود می آید که می تواند

مفید باشد ولی می توان آنرا برداشت.

 در حالت پرداخت نرخ براده برداری پایین است.

 ممکن است تنش های حرارتی و ترک در سطح رخ دهد

 صافی سطح خوب بین 0.4 – 25

 تلرانس قابل دسترسی 0.01 mm

2) ماشینکاری الکتروشیمیایی ( ECM )

ماشینکاری الکتروشیمیایی ( ECM ):

 قطعه کار با فرآیند الکترولیز برداشته می شود

 ابزار الکترود + و قطعه الکترود –

 قطعه کار و ابزار در فاصله معینی قرار می گیرند و در حمام

الکترولیت که با سرعت حرکت می کند شناور می شوند. ابزار و

قطعه به جریان الکتریسیته متصل می شوند. فرآیند قطعه کار را

در مایع الکترولیت حل می کند.

موادی که از این روش ماشینکاری می شوند:

 هر ماده رسانا بدون در نظر گرفتن سختی آن

 بعضی سرامیک ها

فرآیندهای مشابه:

 

 سنگ زنی الکتروشیمیایی ECG

 سوراخکاری الکتروشیمیایی

 پلیسه گیری الکتروشیمیایی

ویژگیهای اقتصادی:

 نرخ تولید متوسط

 نرخ براده برداری 50-250 میلیمتر مکعب بر ثانیه

 نرخ نفوذ خطی 0.15 mm/s

 سرعت به نوع الکترولیت، فاصله بین قطعه و ابزار و چگالی جریان

دارد.

 توان مصرفی بالا

 زمان بیکاری تا چند هفته به دلیل پیچیدگی ابزار

 زمان Setup کم

 بازده مواد پایین ضایعات غیر قابل بازیافت

 برداشتن لایه های ایجاد شده بر روی سطح پر هزینه

 اتوماسیون بالا امکانپذیر

 مناسب برای تیراژ متوسط

 هزینه ابزار بالا

کاربردها:

 بلوکهای موتور

 پره توربین

 قالبهای فورج

 قطعات بدون پلیسه

 سوراخهای عمیق

نکات طراحی:

 چنانچه بتوان ابزار مورد نظر را ساخت، هر نوع شکل با هر

میزان پیچیدگی قابل تولید

 می توان برای مواد حساس به حرارت بکار برد

 مناسب برای سوراخهای با قطر کم و نسبت طول به قطر 50 به

1

 مناسب برای ماشینکاری قطعات نازک و ظریف

 گوشه های کاملا تیز نمی توان تولید کرد

 حداقل شعاع 0.05 mm

 حداقل قطر سوراخ 0.1 mm

ویژگیهای کیفی:

 قطعات تولیدی بدون پلیسه

 سوراخهای عمیق اندکی مخروطی می شوند

 در حالت پرداخت نرخ براده برداری پایین می آید

 هیچگونه تنش مکانیکی یا حرارتی بر روی قطعه وارد نمی شود.

 خوردگی ابزار بصورت تئوریک نداریم

 چنانچه ابزار جرقه بزند آسیب می بیند.

 بعضی الکترولیت ها ممکن است خورنده ابزار، قطعه یا دستگاه باشند

 صافی سطح خوب 0.2-12.5

 تلرانس ها 0.01